Table of Contents
Gerrie zet haar passagiers in Venlo af en Rowan rijdt non-stop naar Nijmegen. Bericht geplaatst door Rowan Koster op dinsdag 8 december 2015ZEEUWS-VLAANDERENTOCHT; 20 tot en met 22 november 2015Waar hebben we geslapen? Hotel Dallinga in Sluiskil (vochtbestrijding waregem). Ons onderkomen ligt op korte afstand van het Kanaal van Gent naar Terneuzen
Wij hebben de nachten doorgebracht in het hoofdgebouw. Het langwerpige pand met plat dak en zwartgrijs geverfde buitenmuren. Binnen kom je deze kleur ook veel tegen. Afgewisseld met zilver en wit. We hebben een plezierig verblijf gehad in Hotel Dallinga. Sterke troeven zijn: mooi ingericht restaurant, royale porties (zoals grote schalen met patat) en een redelijk uitgebreid ontbijtbuffet.
Waar hebben we gewandeld?vrijdag 20 novemberVanuit het centrum van Philippine, zijn we het Smokkelpad gaan volgen. Een rondwandeling, die veelal vlak langs of over verschillende dijken voert - vochtbestrijding aartselaar kostprijs. De meeste dijken zijn beplant met populieren. Eenmaal dienen we een dijk dwars over te steken. Een steil klimmetje. Bovendien is de ondergrond (gras plus klei) glad
De afdaling is minder moeilijk. Halverwege de wandeling bereiken we de Nederlands-Belgische grens. Hier komen we de eerste gietijzeren grenspaal tegen. We lopen een ronde over Belgisch grondgebied. Langs het Leopoldkanaal en door een gebiedje met laagstamboomgaarden. In het buurtschap Bouchaterhaven maken we dankbaar gebruik van een gloednieuwe picknickbank. Tijdens de pauze deelt reisleider Rowan chocolade, gedroogde abrikozen én kruidnootjes uit.
In Philippine aanschouwen we een “Oostenrijker”, een grenspaal (met adelaar en leeuw), die dateert uit de achttiende eeuw (vochtbestrijding menen prijs). Toendertijd maakte België deel uit van het Habsburgse Rijk. Aan het einde van de wandeling gaan we bij restaurant De Zwaan naar binnen. Voor koffie /thee met iets lekkers erbij. In dit geval geen Zeeuwse bolussen, maar Vlaamse wafels met slagroom.zaterdag 21 november Op dag twee zijn we met dertien mensen (Elly is in Sluiskil gebleven), verdeeld over 3 auto’s, in de stromende regen naar Sint Anna ter Muiden gereden
Vervolgens hebben we ons met enige moeite in de regenkleding gehesen. Gelukkig klaart het weer snel op (vochtbestrijding dilsen stokkem kostprijs). Kort voor Retranchement (voormalig militair bolwerk met wallen, bastions, grachten en standerdmolen), het dorp, waar de koffiestop is gepland, krijgen we nog een hagelbuitje over ons heen. In restaurant De Parlevinker krijgen we allemaal, op een persoon na (Ans offert zich op), een warme appelbol (met krokant korstje en bruine suiker) voorgeschoteld
We lopen een tijd lang over een fietspad. Met de wind in de rug. Boven ons, strijden donkere wolkenpartijen en stukjes blauwe lucht om de macht. Uiteindelijk ziet de zon steeds meer kans, om met zijn stralen de aarde te bereiken. Als we om 15.00 uur het centrum van Sluis (met het enige belfort (stadhuistoren) van Nederland) bereiken, zijn vrijwel alle wolken opgelost.
In de tussentijd heeft een deel van de groep gebruik gemaakt van de mogelijkheid, om op het gemak nog wat te slenteren door de winkelstraten (mijn verbouwpremie vochtbestrijding). De reisleider is samen met de chauffeurs en enkele andere deelnemers naar Sint Anna ter Muiden gelopen. Een extra “lusje” van twee kilometer over de hoofdweg
Via Aardenburg (ook al zo’n prachtig plaatsje), Waterlandkerkje, Turkeye, IJzendijke en Hoek bereiken we nog net voordat de duisternis invalt, Sluiskil.zondag 22 novemberIn het dorpje Overslag worden de auto’s geparkeerd. De helft van de huizen staat in Nederland (gemeente Terneuzen) en de andere helft hoort bij de Belgische gemeente Wachtebeke.
Even later blijkt, dat we iets te enthousiast in beweging zijn gekomen. Wil en Jan waren nog niet klaar met fotograferen en hebben ons niet zien vertrekken. Gelukkig is de groep binnen een half uur weer compleet en kunnen alle deelne-mers in een keer op de foto worden gezet. vochtbestrijding hoeselt prijs. Donkere wolken pakken zich samen boven de Sint-Elooispolder
De regenbui die volgt, houdt aan, tot vlak voor Zuiddorpe. De lucht is weer schoongeveegd. In het dorpscafé Het Gemeentehuis, aan het langgerekte plein met oude lindebomen en nabij de kerk, kan het regengoed opdrogen. Er wordt appelgebak geserveerd en net als gisteren mogen we binnen ons lunchpakket aanspreken. In dit deel van Zeeuws-Vlaanderen is het landschap wat minder open.
Dit heeft te maken met de ondergrond. Naast klei, zit er ook veel zand in de bodem. Vandaar, dat er rondom Zuiddorpe naast aardappelen en bieten ook asperges en kerstbomen worden gekweekt. Onverharde wegen op zandgrond zijn doorgaans wat minder modderig. Na alle regen van de afgelopen weken, merken we weinig verschil.
En krijgen de schoenen en broekspijpen een heel ander aanzicht. Vlak voor Overslag, splitst de groep zich in tweeën. Een deel gaat met de reisleider mee, die -in de vorm van een extra lusje- een kleinschalig landbouwgebiedje (met slootjes, knotwilgen en rietkragen) in de aanbieding heeft - vochtbestrijding zingem kost. In het hotel zit het “officiële” gedeelte van de Zeeuws-Vlaanderentocht erop
Elf personen blijven in Sluiskil (kelderdichting). Zij kunnen bijkomen van alle “vermoeienissen”, er wordt vandaag niet meer gewandeld.maandag 23 novemberNa een koude nacht (de ruiten van de auto’s moeten eerst schoon worden gekrabd) volgt een zonovergoten dag. De temperatuur loopt snel op. Net voorbij Sas van Gent, aan de andere kant van het Kanaal van Gent naar Terneuzen, gaan we nogmaals de paden op en de lanen in
Er komen geen grote zeeschepen voorbij. vochtbestrijding kostprijs. De langste draaibrug van Nederland blijft daarom dicht. Terug bij de parkeerplaats nemen we afscheid van elkaar. En van Zeeuws-Vlaanderen, een verassend stukje Nederland. Bericht geplaatst door Rowan Koster op vrijdag 4 december 2015Côte d’Opaletocht (F), 27 t/m 31 juli 2015vanuit Hotel L’Escale in Escallesmaandag 27 juliDe ochtend en een deel van de middag van deze eerste dag zijn bedoeld, om de afstand tussen Nederland en het noorden van Frankrijk te overbruggen
Per minibus. Vanuit Nijmegen (drie personen) of Breda (dertien personen). De chauffeurs zijn Sjaak, rijdend in een grote grijze Citroën en ondergetekende, achter het stuur gezeten van een witte Opel met wat meer bescheiden afmetingen. Afgezien van wat oponthoud in Breda (werkzaamheden op en rondom het station) verloopt de reis zonder problemen.
Op de parkeerplaats van hotel L’Escale melden zich na korte tijd ook Margot, Ina, Fennie, Adrie en Nienke aan. De groep is compleet. We kunnen starten met de eerste wandeling. vochtbestrijding wingene kost. Tegen de harde wind in lopen we richting de kust, waar Cap Blanc Nez ons uitnodigt, om dichterbij te komen
Zodat we de zeelucht nog beter kunnen opsnuiven en een goede indruk krijgen van de steil oprijzende kalksteenwanden. Een duidelijk afgebakend pad voert de helling op. Het zicht vanaf de kaap, 138 meter hoog, is beperkt. Engeland op circa 35 kilometer afstand is niet zichtbaar. De zee is woelig. Menige golf is voorzien van een schuimkop.
Met enige moeite weten we overeind te blijven. Lydia pakt regelmatig de hand van de reisleider vast. vochtige muur behandelen. Voor alle zekerheid. Een eind verderop, we staan dan inmiddels weer beneden op het vlakke asfalt, komt toch een deelnemer ten val. Elianne struikelt over een braamstengel, terwijl zij de bessen van een wollige sneeuwbal fotografeert
Met behulp van gaasjes en pleisters uit de EHBO-doos, dekken we de verwondingen tijdelijk af. Als Elianne over haar grootste schrik heen is, gaan we verder (vochtbestrijding dentergem kost). Twintig minuten later nemen we plaats in het bargedeelte van restaurant L’Escale. Buiten schijnt de zon en staan er tafels en stoelen opgesteld, maar de service van de serveersters en obers reikt niet zo ver
Bovendien zitten we nu eindelijk op een windstille plek!dinsdag 28 juliNa het ontbijt met verse croissants en stokbrood, lopen we, net als gisteren, richting Het Kanaal. En wederom waait het stevig. “The white cliffs of Dover” zijn goed te zien. De witte kalkrotsen lichten helder op in de ochtendzon. Cap Blanc Nez laten we ditmaal rechts liggen.
In deze badplaats gaan we koffie drinken en lunchen. Zover is het nog niet. Eerst lekker lopen. Met aan de rechterkant de zee en het strand. Links graanvelden en enkele weilanden. Het pad is breed (vochtbestrijding grobbendonk prijs). Kort nadat de “falaises” (kliffen) hebben plaatsgemaakt voor duinen, buigen we af naar het strand
Tevens moeten we letten op het water, dat vanuit het binnenland naar de zee stroomt. Tal van beekjes dienen we over te steken. Uiteindelijk bereiken de meesten van ons met droge voeten de “boulevard” van Wissant. Enkele deelnemers hebben kans gezien om onderweg nog wat interessante voorwerpen op te rapen.
Reisleider Rowan kent een leuk klein, gezellig café, waar ze normaalgesproken ook wat lekkers voor bij de koffie in huis hebben. vochtbestrijding zonhoven prijs. Op onze komst is echter niet gerekend. Het gebak is pas net in bevroren toestand aangeleverd. Gelukkig blijken beide leiders over improvisatietalent te beschikken. Terwijl Sjaak voor ober speelt, haalt Rowan, samen met Liesbeth, taartjes, chocoladebroodjes en aanverwante zaken op bij de bakker
Nabij een school en een beekje spreidt Rowan zijn “hondenkleedje” uit op het gras. Vervolgens komen uit de grote boodschappentas tal van etenswaren te voorschijn. Ook aan drinken is gedacht. Iedereen kan zelf een beker volschenken met vruchtensap. We lopen in oostelijke richting het dorp Wissant uit. Voorbij een oude hereboerderij komen we op een smal pad terecht.
Op een kruising valt de groep tijdelijk uiteen. vochtbestrijding lommel prijs. Een deel geniet van een extra pauze. Anderen gaan met Sjaak mee naar de Mont de Couple, een heuvel van 163 meter hoog met weids uitzicht. Lange grindwegen, die meestal geleidelijk maar af en toe ook wat steiler omhoog gaan voeren ons richting Escalles
Sjaak ligt languit op het midden van de weg “uit te rusten”. “Als er maar geen auto aankomt!” “Hier op dit verlaten weggetje, wel nee.” ”Sjaak kijk uit, er komt echt een terreinwagen op je af!” “En dat is geen grap.”Nadat het zwarte voertuig (met Duits nummerbord), zonder slachtoffers te maken, ons gepasseerd is, gaan we kijken wat er achter de kam van de heuvel verborgen ligt.
Nog slechts 1 kilometer. Omlaag. woensdag 29 juliCap Gris Nez hebben we in de verte reeds zien liggen. Vandaag gaan we er ook echt naar toe. Met een aantal auto’s rijden we naar een parkeerplaats aan de voet van de kaap - vochtbestrijding zaventem. Onderweg zijn er in Wissant lunchinkopen gedaan. Vanwege een markt in het centrum van het dorp, duurde dit wat langer dan verwacht
De kaap met de “grijze neus” is weliswaar een stuk lager (50 meter) dan zijn witte broer (138 meter), maar dankzij de vuurtoren toch een markante verschijning. Bovendien is hier de afstand tussen Frankrijk en Engeland het kortst. Een strategische plek dus. Hetgeen ook blijkt uit de vele bunkers, die de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog hier en in de directe omgeving bouwden.
In zuidelijke richting gaan we verder. Na korte tijd zien we in het water een paar zwarte koppies opduiken - vochtbestrijding nederland. Het blijken zeehonden te zijn. Ze laten zich goed bekijken. Regelmatig moeten we een kloofje (“cran” genaamd) in. De Cran Mademoiselle is het diepst. Hier mondt een beekje in de zee uit
In het onlangs geopende informatiecentrum “Caps et Nature” gaan we in een restaurantje koffie/thee met iets erbij nemen. Althans dat is de bedoeling. De deur van het horecagedeelte blijkt op slot te zijn. Gelukkig zijn er elders in het pand ook toiletten te vinden. Buiten op het terras maken we van de nood een deugd.
Op weg naar de kust, komen we door het bos van Haringzelles. De bomen hier zijn zeventig jaar geleden bewust geplant door de Duitsers. Om de fors bemeten bunkers aan het zicht te onttrekken. Vanuit Audresselles pakken we de GR (Grande Randonnée) 120 weer op - vochtbestrijding, kelderdichting, opstijgend vocht, condensatie en waterschotten reviews. Vlak langs de zee (het water is inmiddels aan het zakken), lopen we naar het noorden, richting de vuurtoren
Sjaak gaat opnieuw het binnenland in, richting het “Duitse Bos”, om vervolgens met een slinger uit te komen bij “La Sirène”, de plek waar de busjes en auto’s staan. Rowan loopt met zijn groep nog een klein stukje door. Naar het buurtschap Cran aux Oeufs. vochtbestrijding temse kostprijs. Zo gezegd zo gedaan. Een bom uit de Tweede Wereldoorlog en een gesloten hotel bij het strand dreigen bovenstaand programma te dwarsbomen
Navigation
Latest Posts
Les Plantes Qui Absorbent L'humidité
Instrument De Mesure De L'humidité
Comment Garder Son Lissage Malgré L'humidité